Kalendarium
[ 1913 ] Andrzej Bobkowski przychodzi na świat 27 października 1913 roku w Wiener Neustadt w Austrii. Jego ojciec - Henryk Bobkowski - był wykładowcą Cesarsko-Królewskiej Akademii Wojskowej w Wiedniu. Jego matka - Stanisława z Malinowskich - pochodziła z Wileńszczyzny. Podczas wojny polsko-bolszewickiej jego ojciec był szefem sztabu 11 Dywizji Piechoty. W II Rzeczypospolitej - został generałem.
[ 1924-1926 ] Bobkowski uczy się w toruńskim gimnazjum.
[ 1926-1933 ] Mieszka w Krakowie. Uczy się w Gimnazjum im. Bartłomieja Nowodworskiego.
[ 1933-1936 ] Studia ekonomiczne w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. W 1935 debiutował w "Tempie Dnia" krótką humoreską.
[ 1937-1939 ] Pracuje na Śląsku, jako urzędnik w katowickiej hucie Laura.
[ 1938 ] W Boże Narodzenie 1938 - ślub z Barbarą Birtusówną, z którą zaprzyjaźnił się od początku lat 30.
[ 1939 ] W marcu Bobkowscy wyjeżdżają do Paryża, skąd mieli pojechać do Argentyny. Wojna krzyżyuje te plany. 7 września Andrzej Bobkowski zgłosił się do Armii Polskiej we Francji, ale nigdy nie został do wojska przyjęty. W tym czasie utrzymywał się z handlu. Założył też polską pralnię.
[ 1940 ] Zatrudnia się we francuskiej fabryce amunicji jako robotnik. Wkrótce zostaje jednak oddelegowany do pracy w Biurze Polskim - reprezentuje interesy polskich robotników zatrudnionych we Francji. Bobkowski opuszcza Paryż i ewakuuje się z innymi paryżanami na południe Francji. Większość podróży przemierza na rowerze (ta wędrówka została opisana w dzienniku wojennym, który ukazał się później jako Szkice piórkiem w Instytucie Literackim w 1957 roku).
[ 1940-1944 ] Po klęsce Francji pracował w biurze likwidacyjnym swojej fabryki. Prowadził wówczas tajną pomoc dla polskich robotników. Pracuje w Biurze Polskim przy Atelier de Construction de Chatillon - nadal pomaga polskim robotnikom. Po uwolnieniu Paryża Bobkowski zakłada Księgarnię Polską i kieruje nią przez kilka miesięcy.
[ 1945-1946 ] Pracuje w polskiej YMCA, zatrudnia się też jako magazynier, naprawia rowery. Wraz z Andrzejem Chciukiem redaguje pismo Razem Młodzi Przyjaciele. Działa w organizacji Niepodległość i Demokracja, a także w paryskiej placówce II Korpusu.
[ 1947 ] Publikuje swój esej Nekyja w pierwszym numerze Kultury. Drukuje też w londyńskich Wiadomościach i do początku lat 50. - w pismach krajowych m.in. Tygodniku Powszechnym, Twórczości i Nowinach Literackich.
[ 1948 ] 25 czerwca wraz żoną wsiada na statek Jagiełło płynący do Ameryki Środkowej. Bobkowscy rozpoczynają nowe życie w Gwatemali. Barbara uczy rysunku, projektuje kostiumy, Andrzej stara się znaleźć zawód, który pozwoli mu zarobić na życie. Produkuje pierwsze modele samolotów.
[ 1949 ] W sklepie niemieckiego biznesmena Bobkowski zakłada warsztat modelarski, a potem otwiera własny interes - Guatemala Hobby Shop. Gromadzi wokół siebie grono młodych entuzjastów modelarstwa i tworzy klub modelarski.
[ 1954 ] Bobkowski bierze udział w światowych zawodach modeli latających w Stanach Zjednoczonych.
[ 1956 ] Przyjeżdża na zawody do Europy. Zawody odbyły się w Szwecji, ale Bobkowski odwiedził także Szwajcarię, Niemcy i Francję.
[ 1957 ] Nakładem Instytutu Literackiego w Paryżu ukazują się Szkice piórkiem, okupacyjny dziennik Bobkowskiego. Za opowiadanie Spadek pisarz dostaje nagrodę londyńskich Wiadomości.
[ 1958 ] Andrzej Bobkowski przechodzi pierwszą operację nowotworu. Trzy tygodnie potem zapisał w dzienniku: Wiem, że powinienem starać się nie myśleć, wrócić do normalnego życia natychmiast, gdy cięcie się zagoi. I wrócę. Ale chyba tylko na powierzchni. Na dnie będzie już zawsze tkwiło przygotowanie.
[ 1959 ] W 11 numerze Kultury publikuje sztukę teatralną Czarny piasek .
[ 1959-1960 ] Przechodzi kolejne operacje.
[ 1961 ] W kwietniu wyjeżdża do Stanów Zjednoczonych na leczenie... i na narty.
Andrzej Bobkowski umiera 26 czerwca 1961 w Gwatemali na raka mózgu. Zostaje pochowany w grobie rodzinnym doktora Quevedo, którego czterech synów od dwunastu lat uczył modelarstwa.
Po śmierci żona tłumaczyła, m.in. fragmenty Notatnika modelarza, Czarny piasek, Lourdes i esej Józefa Czapskiego Querido Bob. Uporządkowała manuskrypty męża, posyłała je do Maisons Laffitte ; korespondowała z Tymonem Terleckim, Mieczysławem Grydzewskim, Kazimierzem Wierzyńskim i Jerzym Giedroyciem. Barbara Bobkowska zmarła 22 września 1982, została pochowana w grobie obok Andrzeja.